Naar inhoud springen

Amerikaanse presidentsverkiezingen 1892

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Amerikaanse
presidentsverkiezingen van 1892
Datum 8 november 1888
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Te verdelen zetels 223 van de 444
kiesmannen nodig
om te winnen
Opkomst 74,4%
Stemmen
Genomineerde Grover Cleveland
Partij Democratische Partij
Percentage
Kiesmannen
46,0%
277
Genomineerde Benjamin Harrison
Partij Republikeinse Partij
Percentage
Kiesmannen
43,0%
145
Genomineerde James Weaver
Partij Populistische Partij
Percentage
Kiesmannen
8,5%
22
Resultaat
Nieuwe president Grover Cleveland (D)
Vorige president Benjamin Harrison (R)
Begin regeerperiode Kabinet-Cleveland II
Amerikaanse presidentsverkiezingen 1892
Opvolging verkiezingen
1888     1896
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Verenigde Staten

De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1892 waren gedeeltelijk een hernieuwde strijd tussen de Democratische oud-president Grover Cleveland en de Republikeinse zittend president Benjamin Harrison, die ook in 1888 de strijd met elkaar aangingen. Het veld werd aangevuld met James Weaver die kandidaat voor de Populist Party was.

De Republikeinen hielden hun partijconventie in Minneapolis en nomineerden president Harrison als kandidaat voor herverkiezing. James Gillespie Blaine en toekomstig president William McKinley waren ook in de race voor de partij. Whitelaw Reid werd de vicepresidentskandidaat.

De Democratische Partij nomineerde Grover Cleveland voor de derde maal op rij. Cleveland had tijdens de verkiezingen van 1884 winst geboekt, maar verloor vier jaar later van Harrison. Adlai E. Stevenson werd Clevelands running mate.

Presidentskandidaten

[bewerken | brontekst bewerken]

Vicepresidentskandidaten

[bewerken | brontekst bewerken]

Net als vier jaar eerder was het op het gebied van handelstarieven waar de belangrijkste verschillen tussen de Democraten en Republikeinen te vinden waren, waarbij de Republikeinen protectionistisch waren en de Democraten een meer vrije handel voor ogen hadden.

De Populisten voerden met name campagne tegen de gouden standaard. Zij eisten een op zilver gebaseerde munt en hogere inflatie om zodoende boerenbedrijven in het land te ondersteunen. Cleveland hield vast aan een "harde" munt, oftewel een op goud gebaseerde dollar.

De regering van Harrison lag intussen onder vuur naar aanleiding van enkele harde stakingsacties waar gewapend tegen werd opgetreden.

Grover Cleveland won ditmaal zowel bij de uitgebrachte stemmen als in het kiescollege. De zuidelijke staten en een deel van het industriële noordwesten van het land gaven hem een voorsprong van ruim 350.000 stemmen ten opzichte van Harrison. De Populistische kandidaat Weaver won ook enkele staten, met name in het westelijke deel van de VS, en kreeg ruim een miljoen stemmen. In het kiescollege won Cleveland 277 kiesmannen, terwijl Harrison er 145 achter zijn naam kreeg. Weaver won in 6 staten in totaal 22 kiesmannen.

Met zijn overwinning werd Cleveland de eerste president die twee elkaar niet opeenvolgende termijnen zou dienen. Hij was naast de 22e president van de Verenigde Staten tevens de 24e president.

Kandidaat Partij Stemmen Percentage Kiesmannen Running mate
Grover Cleveland Democratische Partij 5.553.898 46,0% 277 Adlai Stevenson I
Benjamin Harrison Republikeinse Partij 5.190.799 43,0% 145 Whitelaw Reid I
James Weaver Populist Party 1.026.595 8,5% 22 James Field
John Bidwell Prohibition Party 270.889 2,2% 0 James Cranfill
Overigen 25.846 0,2% 0
TOTAAL 12.068.027 100% 444
[bewerken | brontekst bewerken]